Βήμα Σαλαμίνας

…»ΑΣΤΕΡΙΑ».. ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΝΑΝΣΥ ΚΑΙ ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΡΙΒΕΑΣ

…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς

…Χθές ξεκινήσαμε τα γυρίσματα της νέας τηλεοπτικής μας περιόδου. Με τη Νάνσυ, λαμπερή κι ευδιάθετη, ως θετική κι ευγενική οικοδέσποινα, να υποδέχεται τους φιλοξενούμενους μας.

Σε αυτή την εκπομπή, τα «Αστέρια», που αισίως κλείνει τα 23 χρόνια ζωής της. Συνεχούς κι αδιάλειπτης προβολής.

Είχαμε λοιπόν, τη χαρά και την τιμή να έχουμε προσωπικότητες που σηματοδοτούσαν φάρους λαμπερούς, στον χώρο του ο καθένας.

Εστιάζω εδώ τον λόγο μου σε έναν, λόγω συναισθηματικής υπέροχης. Μαζί μας λοιπόν, ήταν ο διακεκριμένος και θεαματικά ανερχόμενος συγγραφέας, Μιχάλης Γριβέας.

Ένας χαρισματικός λογοτέχνης, με ένα ήδη εντυπωσιακό έργο, στο ενεργητικό του.

Τελευταίο του βιβλίο, που χάρη στη μεγάλη του ζήτηση, καλπάζει, προς την δεύτερη του έκδοση, είναι: η «Προφητεία της Ατλαντίδας» Ένα καλογραμμένο πόνημα, με σφιχτό λόγο και πολύ ενδιαφέρον θέμα.

Άλλα του βιβλία είναι ο «Φάρος Σκιών», «Λιλιθ και Λασθινια» το «Άκρον» που μου το δώρησε και πολλά ακόμα.

Ένας έμπειρος και δοκιμασμένος στο πεδίο της «μάχης» τεχνοκράτης, που με μεγάλη επιτυχία, πέρασε και στις τόσο ελκυστικές του, πνευματικές καταθέσεις.

Δίνοντας έτσι με το κύρος του και την αίγλη της γραφής του, ένα ισχυρό παρών στην σύγχρονη λογοτεχνία μας. Ο Μιχάλης Γριβέας σπούδασε και εργάστηκε χρόνια, ως Τοπογράφος Μηχανικός.

Ώσπου αποφάσισε να «καταγράψει» μέσα στα τοπογραφικά του γεωμετρικά σχέδια και κάποιες καταθέσεις ψυχής.

Τόσο χαρισματικές, τόσο υπέροχα δημιουργικές, που δεν προσπερνιούνται πια αυτές, με τίποτα. Κάνοντας τον αναγνώστη του να υποκληθεί. Και να αναζητήσει κι άλλο του βιβλίο για να διαβάσει.

Ευγενής, συγκροτημένος, με γάργαρο λόγο, και ουσιαστικός όπως πάντα εντυπωσίασε την οικοδέσποινα μας, την Νάνσυ, τον Τάσο, την Αναστασία, τον Χρήστο, το συνεργείο.

Τώρα θα αναρωτηθεί κανείς, το «όπως πάντα» που κολλάει; Όπως και ή «συναισθηματική υπέροχη, στην πιό πρίν αναφορά μου.

Λοιπόν: Με τον Μιχάλη γνωριζόμαστε από παιδιά.

Δεν μεγαλώσαμε απλά στην ίδια γειτονιά, μα στον ίδιο δρόμο. Απέναντι τα σπίτια μας.

Οι γονείς μας φίλοι. Η κυρια Χρυσάνθη η μητέρα του, αδελφική φίλη με την δική μου μητέρα. Κοινές και των δυό μας οι ανησυχίες, κοινά και τα σκιρτήματα μας, με τον Μιχάλη.

Περάσαμε παρέα την τότε δύσκολη μας, λόγω των καιρών, εφηβία.

Παρά την μικρή χρονική διαφορά που μας «χωρίζει» Ε γαμώτο, πως να το κάνουμε;

Γίνεται το αίμα νερό;

Όχι.. Τώρα ο Μιχάλης έχει πια φύγει, από την παλιά μας γειτονιά.

Μένει πιο κει. Μα η καρδιά, από τέτοιους αμυδρούς χωρισμούς δεν γροικάει.

Το μόνο που ξέρει και διαβάζει είναι το νεανικό αποτύπωμα που μένει μες την ψυχή. Μιχάλης Γριβέας λοιπόν. Θα παίξει η εκπομπή του, στο δεύτερο Σαββατόβραδο, του Οκτωβρίου.

Κι όπου βρείτε βιβλίο του, πάρτε το και διαβάστε το. Αξίζει.

Όχι γιατί είναι φίλος μου. Μα γιατί το αξίζει. Χωρίς παραπάνω αναλύσεις στο γιατί….