Βήμα Σαλαμίνας

Ανοιχτές πληγές      του Στέφανου Ληναίου

Ανοιχτές πληγές

 του Στέφανου Ληναίου

Αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε και πάλι με τα ναρκωτικά.. Με μια από τις
ανοιχτές πληγές που δεν κλείνουν ποτέ. Που δεν προλαμβάνονται και δεν
θεραπεύονται. Ούτε με θεραπευτικές αναστολές και αστυνομικές καταστολές
δεν θα πάψουν τα παιδιά να «εκστασιάζονται» στα διάφορα ζουγκλοειδή
ρέιβ-πάρτι…

Όταν το 1993 και το 1996 προτείναμε, με ακλόνητα επιχειρήματα, στις τότε
Κυβερνήσεις, τη μεταφορά του Οργανισμού Καταπολέμησης Ναρκωτικών από το Υπουργείο Υγείας στο Υπουργείο Παιδείας ή Πολιτισμού, αρνήθηκαν και να το συζητήσουν ακόμη.

Τα επιχειρήματά μας ήταν φρέσκα-φρέσκα και φερμένα από την Ευρώπη μάλιστα, όπου και μας είχαν στείλει, σε ανατολή και δύση, οι ίδιοι οι Κυβερνήτες.

Βγαλμένα από τη συμμετοχή μας και τις ανταλλαγές στοιχείων και πληροφοριών, σε μερικές ειδικές συναντήσεις που έγιναν, με
εκπροσώπους του Πολιτισμού 15 Ευρωπαϊκών χωρών.

Οι προτάσεις μας, λοιπόν, πήγαν στα συρτάρια και ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. παρέμεινε
στα συνήθη καλούπια της φιλάνθρωπης θεραπείας. Μακάρι  να συμφωνήσουν, τώρα πια, ακόμη και οι πιο παθιασμένοι γιατροί του Υπ.Υγείας και των θεραπευτικών κοινοτήτων, ότι η θεραπεία έπεται..

Δεν προηγείται. Η θεραπεία είναι μια αναγκαστική λύση.

Και τις περισσότερες φορές έρχεται κατόπιν εορτής… Ενώ η πρόληψη όχι
μόνο προηγείται αλλά, διεθνώς πλέον, είναι το αποτελεσματικότερο μέσο
που σώζει τους χρήστες και εξαφανίζει τους εμπόρους.

Θυμόμαστε ακόμη, αυτές τις μέρες, όλα τα γεγονότα αυτού του
«εκστασιασμένου» ρέιβ-πάρτι της Δίρφης..

Τις τηλεαστυνομικές καταστολές και τις νεοβακχικές, ανυπόγραφες, νεανικές επιστολές.

Ελπίζουμε να τα διάβασαν και οι γιατροί του Ο.ΚΑ.ΝΑ. και να κατάλαβαν πόσο τσάμπα πηγαίνουν οι κόποι τους, οι πανάκριβες διαφημίσεις τους και τα χτισμένα στην άμμο παλάτια τους.

Ελπίζουμε να τα διάβασαν και πολλοί γονείς και να συνειδητοποίησαν ότι
τα παιδιά τους δεν πάνε σε αυτά τα ζουγκλοειδή ρέιβ-πάρτι για να
γνωρίσουν κάποια… σατανική ευτυχία αλλά, τα περισσότερα, για να
ξεφύγουν από κάποια… σπιτική δυστυχία…Και το 70 ο/ο αυτών των
παιδιών, για να ξεφύγουν από μια διπλή δυστυχία κάποιων χωρισμένων
γονιών που αλληλοεξευτελίζονται μπροστά στα μάτια τους..

Επιλέγουμε κάποια μικρά αποσπάσματα, άλλοτε αισιόδοξα κι άλλοτε
παραληρηματικά, από μερικές δηλώσεις, συνεντεύξεις και από μερικά
«μανιφέστα» ή ξεσπάσματα, ορισμένων τέτοιων νέων παιδιών.

«»Μουσική ρέιβ σημαίνει παραλήρημα. Να μη σκέφτεσαι, να μην ακούς, να
μην αγχώνεσαι, να μη σου αρέσει τίποτε, να μην έχεις καμιά επικοινωνία
με το διπλανό σου, σκέτος χαβαλές και τίποτε άλλο..»

«Ζήσαμε όλοι ανάκατα κι εμείς που πήγαμε μόνο για να ξεσκάσουμε και
υποστήκαμε έναν απάνθρωπο εξευτελισμό. Τις σφαλιάρες των αστυνομιών και
τα μικρόφωνα των καναλιών, σαν περίστροφα στον κρόταφο μας, να μας
εξαναγκάζουν σε δημόσιες δηλώσεις μετανοίας..Και αφήνουν ανενόχλητους
τους ηθικούς αυτουργούς..»»

Νομίζουμε ότι όλοι γνωρίζουμε αυτούς τους ηθικούς αυτουργούς.. Θα τους
συναντήσουμε στα μεγάλα κέντρα εξουσίας, στους άγριους καυγάδες τους,
στα αδηφάγα συμφέροντά τους, στις μεγαλοστομίες τους και, προπάντων,
στον κυνικότατο αμοραλισμό τους. Ας ελπίσουμε ότι τους γνωρίζουν και οι
υποψήφιοι Ευρωβουλευτές…!!

Δεν μας μένει, δυστυχώς, χώρος να μιλήσουμε περισσότερο για την πρόληψη.
Ίσως την επόμενη φορά. Ως τότε ας θυμηθούμε το μυστικό της μακροζωίας
που μας έλεγε ο παππούς μας κι εμείς  γελάγαμε..

» Να ΤΡΩΣ το μισό… Να ΠΕΡΠΑΤΑΣ το διπλό..  Να ΓΕΛΑΣ το τριπλό..
Και να  Α  Γ Α Π Α Σ   α τ έ λ ε ι ω τ α..».