ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΞΕΝΟΥ !
Θα σας βάλω σε μία φανταστική επίσκεψη κάποιου ξένου. Σημαντικού ξένου, σαν κι αυτούς που κατά καιρούς έρχονται στο νησί μας και οι οποίοι προφανώς και θα μπορούσαν να προσφέρουν από το πόστο του ο καθένας.
Έρχεται λοιπόν ο σημαντικός ξένος! Καλώς να τον δεχτούμε !
Το μεγάλο ζητούμενο είναι κατ αρχάς …ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΡΕΖΙΛΙ.
Γίνομαι λοιπόν για λίγο, ένας από τους σημαντικούς ξένους επισκέπτες. Το λιγότερο που θα περίμενα ως φιλοξενούμενος, είναι να με ξεναγήσουν στον ιστορικό τόπο της ναυμαχίας.
Με παίρνει λοιπόν από το χέρι ο δήμαρχος και οι τοπικοί παράγοντες και με περνάει από την ακτή του Καματερού.
Με πάνε επάνω στην Παναγιά του Καματερού από όπου μπορώ να έχω μία γενική, πανοραμική άποψη του κόλπου του Αμπελακιού. Του αρχαίου δηλαδή λιμένα.
Αμέσως η αρχαία πόλη αρχίζει να μου δείχνει τα σημάδια της…με ένα μικρό τμήμα του αρχαίου τείχους. Ενός τείχους που έχει σε διαστρωμάτωση τεχνοτροπίες από όλες τις εποχές (και τις τεχνοτροπίες) από την αρχαϊκή μέχρι και την Ρωμαϊκή. Ένα παρατημένο τμήμα , με πρόχειρες υποστυλώσεις και σκεπασμένο με ένα άθλιο και ρημαγμένο στέγαστρο.
Αμέσως η πρώτη μου απορία σαν επισκέπτης : Μα δεν το έχετε συντηρήσει ; Είναι το μοναδικό σωζόμενο τμήμα του τείχους από αυτήν την πλευρά τουλάχιστον!!! Αν πέσει το χάσαμε τελειωτικά !
Ήδη βλέπω τον ξεναγό (όποιος άτυχος βρεθεί στην θέση του..) να ξεροκαταπίνει. Το έχω νοιώσει προσωπικά πολλές φορές το συναίσθημα ξεναγώντας ομάδες φίλων και γνωστών…
Λίγο πιο δεξιά κάποια άλλα ίχνη – θεμέλια κτισμάτων και στο τέλος τους μία ταμπέλα : ΑΡΧΑΙΟ ΙΕΡΟ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ . Πάλι η ερώτηση στον ξεναγό: Τι είναι ; Ποιάς θεότητας; Δεν έχει βρεθεί κάτι άλλο ;
Απορία ψάλτου…βήξ !
Έτσι όπως βλέπω πανοραμικά τον κόλπο, μου λένε πως όλη η πλαγιά μέχρι κάτω ήταν η αρχαία πόλις. Δίκιο πρέπει να έχουν αφού και οι ταμπέλες γράφουν «Αρχαιολογικός χώρος». Μα που είναι αυτός ο αρχαιολογικός χώρος;
Εγώ από κάτω μέχρι την θάλασσα βλέπω μία χέρσα επιφάνεια με αγριόχορτα! Και λίγο αριστερά βλέπω ναυπηγεία και γερανούς, εκεί που οι αρχαιολόγοι λένε ότι ήταν η οχύρωση στην «Κόλουρι Άκρα» (το κοντό ακρωτήρι σε αντίθεση με το μακρύ ακρωτήρι , την Κυνόσουρα που σχηματίζουν τον κόλπο).
Βλέπω ήδη τον ξεναγό μου να προσπαθεί να ταχύνει το βήμα του, μην κάνω κι άλλες , άβολες, ερωτήσεις…
Μέσα σε όλα να και κάποιο απομεινάρι από παλιό διαλυμένο καράβι, μέσα στα αγριόχορτα στέγη αγνώστων πλασμάτων … Να πω ότι είναι ξένο με το περιβάλλον; Πως να το πω όταν εκατό μέτρα παρακάτω πήζει ο τόπος από ναυπηγεία;
Κατηφορίζοντας φτάνουμε στην ακτή. Πάλι ναυπηγεία και γερανοί. Κάποτε σταματάνε και μέσα σε συρματοπλέγματα και χορτάρια φαίνονται πιο καθαρά κάποια από τα ίχνη της αρχαίας πόλης. Παρατημένα …. Με τα αρχαία πηγάδια πρόχειρα σκεπασμένα με παλιές σανίδες.. Χωρίς κάποια ενημερωτική πινακίδα έστω…
Ήδη έχω αποφασίσει να μην κάνω άλλες ερωτήσεις στον δύστυχο τον ξεναγό μου. Να βοηθήσει θέλησε και ήρθε αντιμέτωπος με τον εφιάλτη !
Αρχίζουμε τον γύρο του κόλπου. Εκεί που πριν 2500 χρόνια ξενύχτησαν οι Σαλαμινομάχοι στις τριήρεις τους περιμένοντας το ραντεβού τους με την αθανασία. Εκεί που πρωτο-ακούστηκε ο παιάνας !
«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ’, ελευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπέρ πάντων ὁ αγών»
Περνάμε από το σημείο της θαλάσσιας ανασκαφής του καθηγητή Γιάννου Λώλου μέχρι το περασμένο καλοκαίρι. Τίποτε δεν φανερώνει την τεράστια προσπάθεια και τον κόπο που έχει ξοδευτεί. Εκεί, ένα μέτρο κάτω από την επιφάνεια είναι τα ίχνη των παραθαλασσίων δημοσίων μεγάρων. Θέλουν ανάδειξη. Θέλουν έστω μία πινακίδα. Πολλά περισσότερα θέλουν, αλλά δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη …
Λίγο παραπέρα βλέπουμε ένα μισόγκρεμισμένο μικρο κτίριο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο το οποίο σύμφωνα με την άποψή που σε συζήτηση που είχαμε με τον κ. Καθηγητή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν μικρό εκθετήριο ή βάση ξεναγήσεων .
Κάνοντας τον γύρο της ακτής, απέναντι από το μοντέρνο μνημείο για την ναυμαχία, υπάρχουν ίχνη από τα θεμέλια του τείχους που έφτανε μέχρι εκεί (μπορεί και παραπέρα) προστατεύοντας την πόλη. Θα το έβλεπα. Θα το έβλεπα αν έλειπαν τα βούρλα, οι καλαμιές και τα μπάζα που το έχουν από κάτω τους….
Ο ξεναγός μου συνεχίζει την περιήγηση. Τελειώνει ο κόλπος και στρίβουμε δεξιά για να μπούμε στον δρόμο που οδηγεί στον Τύμβο.
Τι να είναι αυτό το ερείπιο στα δεξιά μας; Ο ξεναγός με ενημερώνει. Είναι το «Καμινάκι». Ασβεστοκάμινο που λειτούργησε από τις αρχές του 1900 μέχρι και το 1980 παράγοντας ένα από τα συστατικά που έφεραν πλούτο στο νησί. Και γιατί το έχουν παρατημένο και δεν το αξιοποιούν σαν μουσείο; Δεν το ήθελα. Μου ξέφυγε η ερώτηση. Πάλι έφερα σε δύσκολη θέση τον ξεναγό μου..
Στρέφω το βλέμμα μου προς την αντίθετη κατεύθυνση για να αλλάξουμε θέμα. Θα γλύτωνα νόμισα ;;;
Μα… παρατημένα σκάφη, μισοβουλιαγμένα. Τι γίνεται εδώ ;; Έχω αρχίσει να θυμώνω πολύ!
Είμαι σημαντικό πρόσωπο, έχω δώσει πολλά για τους εορτασμούς του ένδοξου αυτού νησιού και τι μου δείχνουν ;;; Παρατημένα αρχαία. Κρυμμένα αρχαία. Ερείπια. Ναυάγια. Γερανούς και ναυπηγεία !
Έχω ήδη μετανιώσει για την εμπλοκή μου στην ανάδειξη της Σαλαμίνας και της ναυμαχίας !
Με τα πολλά φτάνουμε στον τύμβο. Ο ξεναγός μου δείχνει εκεί κάτω, ένα σημείο ανάμεσα σε γερανούς , ναυπηγεία, δεξαμενές. Εκεί ! Με το ζόρι βλέπω τον μικρό λοφίσκο που πιθανόν να είναι πολυάνδρειο (ομαδικός τάφος των πολεμιστών) και από πάνω του το γλυπτό με την πλώρη του πλοίου και τους πολεμιστές.
Πρέπει να πάω κοντά. Από μακριά ο Τύμβος είναι σχεδόν άφαντος. Και από την στεριά και ΚΥΡΙΩΣ από την θάλασσα. Ποταμός οι απορίες μου, αλλά τις κρατάω για τον εαυτό μου.
Κάτω από τον λοφίσκο του Τύμβου κάποιοι λίγοι άδειοι τάφοι. Παλιά ήταν πολύ περισσότεροι, λέει ο ξεναγός. Και τι έγιναν ; Ρωτάω.. Ο ξεναγός σηκώνει τους ώμους του και αλλάζει κουβέντα..
Πάμε να δούμε και την περίφημη Κυνόσουρα για να έχουμε γενική εικόνα του πεδίου της ναυμαχίας. Περιτριγυρισμένο το πεδίο της δόξας από λιμάνι, ναυπηγοεπισκευαστική, πιο πέρα τα θηρία οι γερανοί της COSCO… και κάπου εκεί στο στενό οι Έλληνες έγραψαν την Ιστορία της πολιτισμένης ανθρωπότητας. «Τα άγια τοις κυσί» (τα ιερά μας πεταμένα στα σκυλιά).
Τέλος της περιήγησης με ενημερώνει ο ξεναγός μου. Περνάμε και από την χωματερή όπου όποιος τυχαίνει πάει και αδειάζει φορτηγά από σκουπίδια και μπάζα. Ο ξεναγός μου βλέπει την απογοήτευση και την οργή μου για όσα είδα.
Περήφανα με ενημερώνει πως η Δημόσια Αρχή Λιμένων σηκώνει όλα τα ναυάγια που βρίσκονταν εκεί γύρω. ΔΗΛΑΔΗ ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ;;;;;;; Ο ξεναγός κατεβάζει το κεφάλι του από ντροπή. Ναι ! Χειρότερα ήταν …
(Βέβαια, η Δημοσια Αρχή Λιμένων ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ από τον νυν Υπουργό Ναυτιλίας….. Δεν κόστιζε τίποτε μαθαίνω, ίσα ίσα που οι σκραπατζίδες έφεραν το κόστος γιατί εκμεταλλεύονταν το σιδερικό που ανέλκυαν, αλλά……κάτι περισσότερο θα ξέρει ο Υπουργός 
)
)Αγαπητέ αναγνώστη, αυτό που διάβασες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ! Είναι η πραγματικότητα. Ο σκοπός του δεν είναι να κατηγορηθεί κάποιος.
Ο σκοπός είναι να επισημανθούν τα προβλήματα. Και είναι πολλά! Δεχόμαστε συνεχώς στο νησί μας ένα σωρό κόσμο! Κόσμο που θα μεταδώσει τις εντυπώσεις του παραπέρα. Επίσημους που έχουν δύναμη να αλλάξουν την μοίρα του νησιού.
Δεν είναι δυνατόν να διορθωθούν όλα όσα περιγράφηκαν μέσα σε λίγους μήνες.
Ας έχουν «γνώσιν οι φύλακες» να αρχίσουν να βελτιώνουν ότι μπορεί να βελτιωθεί!
Όχι αύριο ! ΧΘΕΣ !
Αναμφισβήτητα μπορούμε !
…….ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ;;;;;;;;;;
ΜΑΝΟΣ ΚΙΛΗΜΑΝΤΖΟΣ
Greek
Arabic
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish
Μας διοικούν απατεώνες.
Η ανομία βασιλεύει απ’ άκρη σ’ άκρη στους αρχαιολογικούς χώρους. Οι έχοντες θέση ευθύνης είναι άσχετοι ή διεφθαρμένοι.
Προκαλώ κάποιον να μας πει ΕΝΑ ναυπηγείο με άδεια λειτουργίας εγκεκριμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Προκαλώ να μας πουν ποια λιμενικά έργα, κτίσματα και εγκαταστάσεις έχουν νόμιμες άδειες και εγκρίσεις.
Ποια είναι τα όρια δικαιοδοσίας του ΟΛΠ και της ΚΟΣΚΟ στη Σαλαμίνα?
Πόσα εκατομμύρια έχουν εισπράξει χωρίς δικαίωμα από τα ναυπηγεία?
Πόσα έργα έχουν εγκρίνει και πόσα σχεδιάζουν σε χώρους που δεν τους ανήκουν?
Ποιος είναι υπεύθυνος για την αποκατάσταση του λατομείου της Κυνόσουρας?
κλπ, κλπ, κλπ…