Βήμα Σαλαμίνας

..ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΥΛΙΚΗ «ΜΑΝΤΑΡΙΝΑ»

…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς

… Χθές είχα μια ευχάριστη επίσκεψη. Ήρθε ο Ιβάν να με δει. Και ήταν ως επισκέπτης υπέροχος. Ευγενής, ζεστός και εγκάρδιος.

Τον ξέρετε, όσοι παρακολουθούσατε τη σειρά του Γιάννη Καραγιάννη «Σασμός». Είναι η θρυλική και πανέμορφη «Μανταρίνα».

Ο κολυτός κι αγαπημένος φίλος του Πετρή. Που το σενάριο τον ήθελε να πεθαίνει. Όπως και την Μανταρίνα, που κι αυτη, την ήθελε να φεύγει από τη ζωή στα χέρια σχεδόν του Αστέρη. Αυτά στο σενάριο.

Γιατί στη ζωή, η Μανταρίνα, συγνώμη ο Ιβάν, χαίρει άκρας υγείας. Άνδρας λεβέντης, δύο μέτρα, που λέμε. Σεμνός διακριτικός και υπάκουος στον άνθρωπό του, που είναι ο φίλος μου ο Χρήστος.

Ο Ιβάν (ή κατά τον «Σασμό» Μανταρίνα) είναι ένας περιζήτητος σταρ.

Και φέτος κάποιες σειρές τον ζήτησαν να πρωταγωνιστήσει.

Και μάλιστα με υψηλό κασέ.

Όμως ο Χρήστος έκρινε πως τόσο γρήγορα, δεν θα έπρεπε να μπει ξανά, σε μια τέτοια διαδικασία γυρισμάτων. Που θα ήταν κοπιαστική για τον Ιβανάκο.

Το πανέξυπνο αυτό λυκόσκυλο, που όσα δεν μπορεί να πει με τη φωνή του, τα λέει με τα μάτια του. Με τις εκφράσεις του. Με τον πολιτισμό του. Ναι είναι πραγματικά ένας κύριος, ο Ιβάν.

Με αρχές και τρόπους. Και με νοημοσύνη. Τον είδατε πόσο εκφραστικός, πόσο συντετρημένος ήταν πάνω από το μνήμα του Πετρή.

Και γενικά σε όλες τις σκηνές που κλήθηκε να παίξει. Και που τα έβγαλε πέρα ηρωικά. Σαν επαγγελματίας ηθοποιός. Σαν άλλη Λάσσυ… Στάρ λοιπόν.

Με αυτόγραφα παρακαλώ. Δικα του αυτόγραφα.

Που τα μοιράζει σε θαυμαστές του. Αρκεί να τους έχει συμπαθήσει.

Όπως εμένα, που όταν του ζήτησα, ήταν τόσο γενναιόδωρος, στα φιλιά του, που η γλώσσα του δεν άφηνε το χέρι μου. «-Ωρίστε, μου είπε ο Χρήστος, πάρε και αυτόγραφο για νάχεις».

Το ίδιο αυτόγραφο-φιλί, δέχτηκε και η Αναστασία, με την οποία έπαιξαν και στον κήπο. Ένα πραγματικά υπέροχο ζώο, με φοβερά ανεπτυγμένη νοημοσύνη, που ο Χρήστος τον προσέχει και τον φροντίζει περισσότερο από ότι φροντίζει ο ίδιος τον εαυτό του.

Είναι ο φίλος του ο σύντροφος του, ο κολλητός του.

Ο Χρήστος, εργάζεται στα «Κάπα στούντιο», στο οκτάωρο της βάρδιας του. Τα δύο όμως υπόλοιπα οκτάωρα της ημέρας είναι αφιερωμένα στον Ιβάν. Βόλτες μαζί, εκδρομές, παρέα. Γυμναστική, γιατρός, προσεγμένη διατροφή. Έχω και γω σκυλιά. Τέσσερα τσιουάουα κι ένα Επανιέλ-Μπρετόν.

Τον Ιβάν όμως, τον πάω με χίλια. Είναι το κάτι άλλο. Είναι ο συντροφούλης, που μπορείς να του πεις τα πάντα σου.

Και να σε καταλάβει. Με τα μάτια του, με το βλέμμα του, θα στο δείξει.

Ο Ιβάν κι όλα τα ζωάκια σαν τον Ιβάν, είναι πλέον η αγαπημένη μας πια διέξοδος σε όλα τα στραβά και τα αναποδα των καιρών. Σε όλα τα κουφά που μας γκριζαρουν τη ζωή. Σε όλα αυτά που καθημερινά, βιάζουν με χυδαιότητα την ψυχή μας. Κοιτώντας αυτά τα γεμάτα αγάπη και τρυφερότητα μάτια, έρχεσαι ξανά σε επαφή, με τις πραγματικές αξίες της ζωής.

Αυτά. Καλό σας βράδυ.