΄΄Σκέψεις΄΄περί επαγγελματικής αποκατάστασης και όχι μόνο.
Απο την Καλομοίρα Μαυρονάσου
Τι θέλει να γίνει το παιδί όταν μεγαλώσει; Φυσικά ευτυχισμένο. Και τι το καθορίζει αυτό; Οι προσδοκίες των σημαντικών άλλων καθώς και οι πεποιθήσεις, τις οποίες το παιδί έχει αναπτύξει από το περιβάλλον που ζει. Η σημαντική όμως αυτή απόφαση για τη ζωή μας δε λαμβάνεται έτσι.
Ένα άτομο θα έπρεπε να μάθει καλά τον εαυτό του για να κάνει τις σωστές επιλογές και εννοείται για να μάθει τον εαυτό του πρέπει να κάνει και λανθασμένες επιλογές. That΄s life… δεν υπάρχει σωστό και λάθος, δεν υπάρχει καμία συνταγή για τη σωστή λήψη αποφάσεων. Με γνώμονα την ηθική μας και τον σεβασμό μας προς τους άλλους ψάχνουμε να βρούμε τον εαυτό μας, τι μας ταιριάζει και τι όχι, όπου ναι μεν έχουμε χαρακτηριστικά των συγγενών μας αλλά είμαστε διαφορετικοί. Όλοι έχουμε ακούσει την πεποίθηση ότι θα κάνει το τάδε επάγγελμα σαν τον μπαμπά του ή τη μαμά του.
Χρειάζεται και το θεωρώ σημαντικό όλων να κάνουμε καθημερινά ερωτήσεις στον εαυτό μας για το πως αισθανόμαστε για ότι μας συμβαίνει, έτσι θα καταλάβουμε αν κάτι μας ταιριάζει ή όχι, μας αρέσει ή όχι με γνώμονα ΄΄ ότι δε μου αρέσει να μου κάνουν φροντίζω να μην το κάνω εγώ και ας μη ξεχνάμε πως η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει επιστρέφοντας συμπεριφορές΄΄ όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι.
Ξεφύγαμε ίσως λίγο από το θέμα απλά μέσα από την αυτογνωσία μας βλέπουμε ποιοι είμαστε και ποιοι όχι, τι μας αρέσει και τι όχι με αποτέλεσμα την ορθότερη για εμάς επιλογή του ιδανικού επαγγέλματος καθώς ΄΄ Αν βρεις την εργασία που αγαπάς, τότε δεν θα χρειαστεί να ξαναδουλέψεις ποτέ στη ζωή σου΄΄ Σωκράτης. Όλοι έχουμε να επιτελέσουμε έναν συγκεκριμένο σκοπό βάση του χαρακτήρα, των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων μας, γι αυτό οφείλουμε να μάθουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και να γίνουμε καλύτεροι από αυτό που είμασταν χθες και όχι από τους άλλους.
Συχνά οι γονείς με ρωτούν τι επάγγελμα να διαλέξει το παιδί τους και θεωρώ πως σε αυτό το ερώτημα κατάλληλος να απαντήσει είναι το παιδί με καθοδηγούμενη ανακάλυψη τόσο από τους γονείς του όσο και από τους ειδικούς στον επαγγελματικό προσανατολισμό.
Καλό θα είναι οι γονείς να είναι επιτακτικοί και σταθεροί, δηλαδή να υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ ελέγχου γονέα και ελέγχου παιδιού.
Όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες δίνεται στο παιδί ο έλεγχος και όταν δεν είναι παίρνει τα ηνία ο ενήλικας με σεβασμό και συμπόνια προς το παιδί του. Στην προκειμένη περίπτωση επιλογής επαγγέλματος φυσικά το παιδί έχει τον λόγο.
Μέσα από αυτή τη σελίδα θα έχω την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας πως θα είναι καλό να πειθαρχήσουμε τα παιδιά μας, τρόπους και σκέψεις για να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά, τα παιδιά μας.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΒΗΜΑ