Ρεπορτάζ : ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
Το Σαλαμινιων ΒΗΜΑ ρωτα και οι εκπαιδευτικοί απαντούν – Η παιδεια μας εχει σοβαρα θεματα ;;; Υπάρχουν σοβαρά μαθησιακά κενά στα παιδια μας ; Και που οφείλετε ;;
Εκπαιδευτικοί απο ολη την Ελλαδα απαντούν για ποιο λογο η εκπαίδευση δεν εχει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε ;;
Γιατι υπάρχει σε μεγάλη μερίδα μαθητών σπουδαστών ακομα και φοιτητών σοβαρές ελλείψεις γνώσεων ;;;
Δεν θα αναφερθούμε σε αυτο το ρεπορτάζ στο αλλο μεγάλο θεμα που εχει εισχωρήσει για τα καλα και στην μαθητική Κοινότητα ..την ΒΙΑ.
Ενα σοβαρο πλέον φαινόμενο .. που ανησυχεί σοβαρα την κοινωνία .. στο οποίο θα ασχοληθούμε σε αλλο ρεπορτάζ
-
Σεβόμαστε ολες τις απόψεις και ευχαριστούμε θερμά ολους τους συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς απο ολη την Ελλαδα ….για το θάρρος της γνώμης τους Δημόσια .. και τους ευχαριστούμε Θερμά …
.
* Ευχαριστούμε Θερμά την κ. Μαρια Ιακωβίδου απο την Σαλαμινα και τον κ. Ντίνο Ανδρέου ( Λεμεσό Κύπρου) απο το Γυμνάσιο Κορίνθου , για την συμμετοχή τους .
* Αύριο νέες απόψεις εκπαιδευτικών
11 ) Μαρια Ιακωβίδου Δημοτικο Σχολείο Αμπελακίων Σαλαμινας
Όταν μιλάμε για μαθησιακά προβλήματα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης αναφερόμαστε αρχικά σε ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα της σημερινής εποχής!
Ο εκπαιδευτικός κρίνεται πρώτιστος να λύνει τα προβλήματα, ακόμα και όταν δεν πηγάζουν από το δικο του αυτόνομο πεδίο αλλά και από άλλες περιοχές όπως είναι το οικογενειακό ή το κοινωνικό περιβάλλον κτλ.
Υπάρχουν οι μαθησιακές δυσκολίες που εμφανίζονται από την προσχολική ακόμα ηλικία οι οποίες χωρίζονται σε ειδικές και γενικές και έχουν να κάνουν με δυσκολίες ανάγνωσης, γραφής , συλλογισμού ή μαθηματικής ικανότητες.
Οι μαθητές σε αυτή την περίπτωση εκδηλώνουν όχι μόνο νοητικές αλλά και συναισθηματικές δυσκολίες.
Στην προκειμένη περίπτωση το σχολείο και η οικογένεια μπορούν να επηρεάσουν και την ένταση αλλά και την συχνότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων!
Πέρα όμως από τις μαθησιακές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται σοβαρά μαθησιακά κενά των μαθημάτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης! Οι λόγοι είναι πολλοί.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και το ψυχολογικό στρες αποπροσανατολίζουν τα παιδιά και τους εφήβους απο την ουσιαστική μάθηση σε σημείο να χάνουν το ενδιαφέρον τους.
Η έλλειψη ουσιαστικής επαφής και διαλόγου με τους γονείς λόγω των καθημερινών ασχολιών δημιουργούν άγχος στους μαθητές, σε σημείο να κλείνονται στον εαυτό τους και να αποξενώνονται ακόμα και απο το οίκογενειακο περιβάλλον!
Η απουσία διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ συμμαθητών και εκπαιδευτικών ιδεως τα τελευταία χρόνια λόγω covid έχει επιφέρει προβλήματα συμπεριφοράς και αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος,κατάθλιψη και θυμό και έχει διαταράξει την ψυχική υγεία των μαθητών!
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται φαινόμενα βίας μεταξύ των εφήβων αλλά και στροφή σε διαφόρου τύπου καταχρήσεων.
Ωστόσο θα πρέπει να προστεθούν η έλλειψη κοινωνικοποίησης,Το χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της οικογένειας, η φτώχεια , σε συνδυασμό με την αύξηση της ανεργίας , του πληθωρισμού και τις κοινωνικές ανισότητες!
Οι σημερινοί μαθητές νιώθουν άγχος για το μέλλον τους και ανασφάλεια για εύρεση εργασίας!
Αν προσθέσουμε επίσης την συνεχή ενασχόληση τους με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούμε να εξηγήσουμε τους λόγους που παρουσιάζουν μαθησιακά κενά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης!
==============================================================================================
10 . Ντίνος Ανδρέου (Από Λεμεσό Κύπρου) Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης Γυμνάσιο Κόρινθου
..»Η μορφωση στον άνθρωπο, είναι και θέμα δικής του βούλησης.
Όλα ενάντια να είναι, αν εκείνος θέλει, προχωράει.
Και γίνεται ένας καλλιεργημένος άνθρωπος.
Μην τα ρίχνουμε όλα από δω και από κει. Βέβαια υπάρχουν και οι αντίξοες συνθήκες. Υπάρχει η ελλειπής διάθεση απ’ τους επιφορτισμένους με την παιδεία παράγοντες. Υπάρχει το στραβό κλωνάρι.
Μα άμα το νέο βλαστάρι θελήσει να πάει ευθεία προς τα πάνω, θα πάει τίποτα δεν το κρατεί.
Πριν λίγα χρόνια προσπάθησα να εφαρμόσω στη διδασκαλία μου, μεθόδους που χρησιμοποιούσαμε στο σχολείο της Λεμεσού που δίδασκα πριν έρθω Ελλάδα. Δεν τα κατάφερα.
Με σταμάτησαν οι συνάδελφοί.
Τους χαλούσα την πιάτσα, μου είπαν. Και πως «ταξίδευα» σε άγνωστα «νερά»
Το σεβάστικα, αναγκαστικά.
Και επανήλθα στις καθιερωμένες μεθοδους»
==========================================================================================================================================================================================================================================================================================
5ο Μέρος Του Ρεπορτάζ
9) Μαρία Κωστίδου Δασκάλα στο 3ο δημοτικό Καλλιθέας
…»Σίγουρα όλα ξεκινάνε από εμάς, από δω.
Από αυτές τις ηλικίες. Από αυτά τα βλασταράκια.
Που έρχονται από το σπίτι τους προετοιμασμένα για παιχνίδι.
Κι όχι για γνώση. Πολύ λίγα είναι τα παιδάκια που μας έρχονται, έτοιμα σφουγγαράκια για μάθηση.
Τώρα κάπως, που υπάρχει πια κι ο παιδικός σταθμός, όπου σε κάποιους γίνεται καλή δουλειά, ίσως είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα.
Όμως πριν πούμε οτιδήποτε.
Θα πρέπει να δούμε: Αν υπάρχει η βούληση από την πολιτεία, για σωστή εκπαίδευση…
Υπάρχει;
Αυτό να είναι το ερώτημα. Θέλουμε στη χώρα αυτή, πολίτες μορφωμένους;
Η οχι;
Την απάντηση την γνωρίζετε. Μην την πω εγώ. Άρα, όλα είναι στον αυτόματο πιλότο.
Κι αν κάποια παιδιά μπαίνουν στα ΑΕΙ με πολύ υψηλές βαθμολογίες, αυτό ανήκει στην δική τους και μόνο προσπάθεια.
Και στο καλό σύστημα ενδεχόμενα, της παράπλευρης παιδείας.
Των φροντιστηρίων. Που δεν θα υπήρχαν αυτά, εάν η παιδεία δούλευε σωστά. Είναι πολύπλοκο το θέμα.
============================================================================================================================================================================
======================================================================================
4ο Μέρος Του Ρεπορτάζ
8) Ιάσονας Κομνηνος Κανακάκης Φιλολογος ΣΕΡΡΕΣ
Προσωπικά, πιστεύω ότι μεγάλο μέρος των σημερινών παιδιών που πηγαίνουν ακόμη στο σχολείο, αλλά και των νέων δεν ενδιαφέρεται τόσο για την μάθηση και τις γενικότερες γνώσεις.
Εν μέρει αυτό οφείλεται στο σύστημα με το οποίο είναι δομημένο το ελληνικό σχολείο: μαθαίνω για τον βαθμό και όχι για την γνώση, αποστηθίζω δεν κατανοώ, αλλά και ίσως λόγω της πεποίθησης του «τα έχει όλα στο internet γιατί να κουραστώ;»
Και αυτό μπορεί να εκταθεί από την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας, την ορθογραφία μέχρι και την γνώση της ιστορίας: δηλαδή το να προτιμούν να χρησιμοποιήσουν ένα ηλεκτρονικό μέσο μετάφρασης ή να έχουν αυτόματη διόρθωση ή να κοιτάζουν, όποτε και αν χρειαστεί ημερομηνίες.
Σήμερα τα παιδιά μαθαίνουν ό,τι πιστεύουν θα τους είναι χρήσιμο, για τα αλλά απλά αδιαφορούν «δεν έγινε και τίποτα να μη το ξέρω» λένε.
Βρίσκω δύσκολο το εγχείρημα να αλλάξει αυτή η νοοτροπία, παρόλα αυτά δεν απελπίζομαι, γιατί η έλλειψη γενικών γνώσεων, δεν η είναι εφάμιλλη του μορφωτικού επιπέδου, αφού όλοι πλέον σπουδάζουν και καταρτίζονται σε υψηλές σχολές, απλά εξειδικεύονται σε ένα μόνο πράγμα.
Επιπλέον, υπάρχουν σίγουρα πολλές εξαιρέσεις παιδιά που ενδιαφέρονται να μάθουν και να έχουν σφαιρικές γνώσεις.
=========================================================================================
7) Νίκη Γούναρη Καθηγήτρια φιλόλογος Γυμνάσιο Ηλιούπολης Αττικής.
…»Κακά τα ψέμματα. Είναι εύκολο να ρίχνουμε τα οποία βάρη, αλλού.
Και να αναζητούμε αιτίες μακριά από την αφεντιά μας.
Κάποτε όμως θα πρέπει κι εμείς οι εκπαιδευτικοί, να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες και να αντιδράσουμε.
Να αναζητήσουμε ολική ανασύνταξη στο θέμα της παιδείας. Να αναζητήσουμε καλύτερη αξιολόγηση και περισσότερο σεβασμό στο λειτουργημα.
Με πιο σοβαρά κίνητρα, σε οικονομικό φυσικά επίπεδο.
Γιατί όταν πείνας, δεν μπορείς με άνεση και ευχέρεια να μεταλαμπαδεύσεις τίποτα. Πολύ δε περισσότερο, να δώσεις γνώση.
Επίσης να απαιτήσουμε επιμόρφωση, σε παιδαγωγικό επίπεδο και σε μεταδοτική ευχέρεια. Δεν κάνουμε μια οποία κι οποία δουλειά εμείς οι εκπαιδευτικοί.
Ασκούμε ένα πραγματικά ιερό λειτούργημα.
Και πρέπει πια όλοι να το καταλάβουμε. Κυρίως το κράτος.
Και η πολιτική ηγεσία που το διαχειρίζεται. Μα μας σεβαστούν.
Για να μπορέσουμε και μεις να λειτουργήσουν.
Μάθημα κοιτώντας το ρολόι, για το πόση ώρα έχει ακόμα το κουδούνι για να χτυπήσει, δεν γίνεται.
Ένα ποσοστό ευθύνης, έχουμε και μεις λοιπόν.
Το μεγαλύτερο όμως, το έχει η πολιτεία.
==============================================================================================
===============================================================================================
3ο μερος Ρεπορταζ
5 ) Βασιλική Καλογηρου Φιλολογος τ. Διευθύντρια 2ου Γυμνασίου Σαλαμινας – Σαλαμινας
Φίλιππε δεν ξέρω αν ισχύει αυτό… δηλαδή ότι οι νέοι είναι αμόρφωτοι… αν όντως έχει γίνει κάποια αξιόπιστη στατιστική οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι νέοι… και δεν είναι μία ή αιτία.
Ξεκινάμε από το σπίτι, την οικογένεια και πάμε στο σχολείο.
Όσο κυριαρχεί η αντίληψη όποιος έχει χρήματα μπορεί να μορφωθείτε τα πράγματα θα πηγαίνουν χειρότερα.
Όπως βλέπεις η δημόσια υγεία και παιδεία θα έπρεπε να ήταν προτεραιότητα. Και δεν είναι… ίσα ίσα που ξεχαρβαλώνεται.
Υπάρχουν σχολεία που λείπουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ακόμη.
Τα τμήματα είναι πολυπληθή και έχουν επιφορτώσει τους καθηγητές και δασκάλους με γραφειοκρατική δουλειά που είναι σε βάρος των μαθημάτων.
Κάποτε είχαν ξεκινήσει πολύ αργά βέβαια να διορίζουν γραμματείς στα σχολεία, όπως έχουν τα Ευρωπαϊκά κράτη γιατί εμείς με τις πρακτικές τους δεν πρόκειται να γίνουμε… μόνο στα χαρτιά…
Αυτό λοιπόν σταμάτησε. Άκουγα κάποιον στο ραδιόφωνο που έλεγε έστω κι αυτή η όποια ψηφιοποίηση που έχει γίνει οφείλεται στην πανδημία… αλλιώς… άσε που υπάρχουν υπηρεσίες που έχει αυξηθεί η γραφειοκρατία…
Και μην πεις πως όλα αυτά είναι άσχετα… αλληλένδετα είναι… φτωχοποίηση παιδεία, υγεία πάνε πακέτο.
Επομένως πρώτα να δούμε τα αίτια και μετά να ρίχνουμε το ανάθεμα στα παιδιά. Εδώ δε βλέπεις τι υφίστανται τα παιδιά μέσα στην οικογένεια; δε βλέπεις τον (παρα) μορφωμένο συγγραφέα παιδικών βιβλίων που πήγαινε στα σχολεία; δουλειές στο πόδι… ένα βραβείο συγγραφής και γίνεται ανεξέλεγκτος…
Είναι δυστυχώς σκέτη απογοήτευση η κατάσταση και τα νέα παιδιά είναι θύματα των γονιών, της πολιτείας, της κοινωνίας με τις στρεβλώσεις τους.
==============================================================================================
6 ) Δαβίδ Αναγνώστου Εκπαιδευτικός. Λουτρά Αιδηψού
….» Το πρόβλημα είναι σύνθετο. Και ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού. Αν αυτό πάρει τις βάσεις μιας μαθησιακής αναζήτησης, αυτή θα το ακολουθεί. Και είναι γνωστό πια, πως η γνώση, φέρνει γνώση.
Η καλλιέργεια θα έχει συνέχεια. Εφ όσον ο γονιός, το προσπαθήσει μαζί με τα παραμυθάκια που θα του πει, αρχίσει να του εξασκεί και την νοημοσύνη.
Την τάση προς τη μάθηση. Αυτό το όπλο θα το ακολουθήσει το παιδί, κι ως άμυνα ακόμα, στην υπάρχουσα κακή δομή της παιδείας.
Είμαι της άποψης πως όλα ξεκινάνε από την αρχή.
Από τη στιγμή που το παιδάκι απλώνει τις μικρές τρυφερές του ριζούλες, μέσα στη ζωή. Από κει ξεκινάει η πρώτη εκπαιδευτική αύρα.
Κι έπειτα έρχονται όλοι οι άλλοι παράγοντες. Με μας φυσικά τους εκπαιδευτικούς, σε κυρίαρχη θέση.
Φυσικά και με την παιδεία που έχει κι ο καθείς εξ ημών».
Σας ευχαριστω
=============================================================================================================================================================================================================================================================================================
2ο Μερος του Ρεπορτάζ
Θοδωρής Βουζδούκας Καθηγητής ξένων γλωσσών ΣΕΡΡΕΣ
Η κάθε γενιά έχει τα δικά της ιδιαίτερα γνωρίσματα, που έχουν άμεση σχέση με τον τρόπο ζωής των νέων, τις ιδιότητες του χαρακτήρα τους, τις αντιλήψεις, αλλά και κυρίως τα ενδιαφέροντά τους.
Την σημερινή εποχή ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη και πολυπολιτισμική κοινωνία όπου οι φρενήρεις ρυθμοί της καθημερινότητας μας αναγκάζουν τους νέους να αγωνίζονται σε καθημερινό επίπεδο προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Παρ’ολα αυτά, συχνά γίνεται λόγος για το χαμηλό επίπεδο των νέων κλπ. Κατά την γνώμη μου θεωρώ ότι όλη αυτή η στάση έχει να κάνει με την παιδεία που λαμβάνουμε από το οικογενειακό μας περιβάλλον καθώς και τα νέα πρότυπα της εποχής μας τα οποία επηρεάζουν είτε θετικά είτε αρνητικά την νέα γενιά.
Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι τέτοια η νοοτροπία των Ελλήνων που στην προσπάθεια τους να βγάλουν χρήματα χάνονται κάπου στην μετάφραση…
Για παράδειγμα αναφορικά με την διδαχή των ξένων γλωσσών στην χώρα μας, πιο πολύ μας ενδιαφέρει το εάν θα πάρουμε την εκάστοτε πιστοποίηση πάρα η πραγματική γνώση την οποία θα είμαστε θα θέση να ανακαλεσουμε ανάλογα με τις διάφορες επικοινωνιακές περιστάσεις και όχι μόνο.
Η γλώσσα δεν κρύβει μόνο ένα σύνολο γραμματικών κανόνων και λεξιλογίου που πρέπει να αποστηθησουμε αλλά πολλά περισσότερα.
Όλα έχουν να κάνουν με τις προσωπικές επιδιώξεις του καθενός και τα κίνητρα του τα οποία είναι ζωτικής σημασίας.
Εν τελει, ποτέ δεν πρέπει να απελπιζομαστε αλλά απεναντίας πρέπει δείξουμε εμπιστοσύνη στους νέους που αποτελούν την μαγιά για την ζύμη του αύριο, οι οποίοι με τα κατάλληλα εργαλεία και την τεχνογνωσία που πλημμυρίζει τον 21ου αιώνα μπορούν να καταφέρουν πολλά περισσότερα από αυτά που περιμένουμε.
=========================================================
ΘΑΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ Καθηγητής Μουσικής -Καλλιτεχνης – Φιλαδέλφεια Αθηνα
…. Οφείλεται στα λάθος πρότυπα που προβάλλονται στη νεολαία.
Ή τηλεόραση έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην αποχαύνωση των νέων, προβάλλοντας τηλεοπτικά σκουπίδια.
Προβάλλοντας αμόρφωτους και χαμηλου επιπεδου ανθρώπους της show biz (παρουσιαστές, μοντέλα, τραγουδιστές) και οι οποίοι θεωρούνται επιτυχημένοι και έχουν θησαυρίσει.
==========================================================
1ο Μέρος Ρεπορτάζ
Κας Αποστολοπουλου Αγορη Εκπαιδευτικος του 4 ου Δημ. Σχολειου ΑΘΗΝΩΝ
Eίναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μεγάλη μερίδα της νεολαίας που βγαίνει από το Λύκειο και ακόμη και το Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα μας, έχουνε χαμηλό επίπεδο μόρφωσης.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι νέοι δεν έχουν αληθινό κίνητρο για βαθιά και ουσιαστική μάθηση μιάς και τα μαθήματα είναι αρκετά δύσκολα όσον αφορά την ύλη που συγχωνεύτηκε σε μικρότερες τάξεις.
Η γνώση είναι πληκτική γιατί δεν προσφέρεται με σύγχρονο ηλεκτρονικό τρόπο, ενώ οι νέοι βομβαρδίζονται από την εικόνα με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Η διδασκαλία στείρα και χωρίς κριτική άποψη δεν εμβαθύνει στο μυαλό και στην ψυχή των νέων.
Τα Σχολεία έχουνε γίνει τα τελευταία χρόνια χώροι παραβατικότητας και σύγκρουσης μεταξύ συμμοριών.
Η οικογένεια, οι «λάθος συναναστροφές» η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας, καθώς και η απουσία ευγενούς άμιλας, οδηγούν σε παντελή αδιαφορία τους μαθητές.
Σκληρό και απαιτητικό εκπαιδευτικό σύστημα, τρόποι πανελληνιας εξέτασης που αλλάζουνε κάθε φορά που αλλάζουν οι κυβερνήσεις .
Δεν υπάρχει συνέπεια, συνοχή και συνέχεια.
Τέλος η υπεράνθρωπη προσπάθεια χωρίς αντίκρισμα απογοητεύει κάθε νέο και είναι πολύ λογικό.
Εάν κανείς επιχειρεί, διαβάζει, προσπαθεί εισάγεται σε Πανεπιστήμιο φοιτά, αλλά δεν εργάζεται ποτέ δεν θέλει να προσπαθεί καν κρίνοντας από το αποτέλεσμα.
Ελλειψη απορροφητικότητας επαγγελματικής , νέοι με ψαλιδισμένα φτερά, τυφλά όνειρο, άδειες τσέπες και βαθιά ψυχική και βιοποριστική πενία, δεν θα γίνουν ποτέ νέοι δημιουργικοί με όνειρα και αξιώσεις, παρά νέοι απαθείς και αδιάφοροι ως προς όλα.
Ευχαριστώ πολυ
===========================================
Διονυσης Λεϊμονής – Φιλόλογος – 3ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας Βόλου
Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια το σχολείο έχει απαξιωθεί από την ίδια την κοινωνία. Τα πρότυπα που ηθελημένα «πασσάρονται» στους νέους είναι του εύκολου πλουτισμού με κάθε μέσο, της προβολής και της ανάδειξης όχι του μυαλού και της ικανότητας αλλά της ανοησίας σε έναν αγώνα υπερίσχυσης έναντι των άλλων.
Τα σχολεία βγάζουν αμόρφωτους πολίτες, τα Πανεπιστήμια ανίκανους επιστήμονες και πάει λέγοντας η κατρακύλα.
Νομίζω χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός του τι σημαίνει άξιος και ικανός. Σ αυτό μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα η εκπαίδευση πρωταρχικά όμως και στη συνέχεια επικουρικά και σε συνεργασία η οικογένεια…
Είμαι από τους ανθρώπους που ακόμα αισιοδοξώ και ελπίζω σε καλύτερες μέρες. Το οφείλουμε στο μέλλον μας.
Σας ευχαριστώ
* Αύριο νέες απόψεις εκπαιδευτικών
ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΒΗΜΑ