Βήμα Σαλαμίνας

..Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.

…Γιατί και να περνούσαμε στον τελικό και πάλι πάτο θα αντικρίζαμε.

Γιατί, για πρώτη φορά, θα καταλαμβάναμε, την τελευταία θέση. Με την επιλογή που έκανε η εδώ στην Αθήνα επιτροπή επιλογής.

Η οποία,  ακούγωντας τόσα και τόσα προφανώς, καλύτερα τραγούδια, επέλεξε τον άπειρο και καβαλημένο αυτόν νεαρό.

Τον 16χρονο Victor Vernicos.

Που ακόμα κι εδώ, στο εσωτερικό της χώρας, κανείς τους δεν μπήκε στον κόπο, το όνομα του να το γράψει με Ελληνικούς χαρακτήρες. Τόσο φιλέλληνες είναι όλοι τους.

Μα και τόσο άσχετοι μουσικά, για να αποφασίσουν να στείλουν σε αυτόν τον έτσι κι αλλιώς, άθλιο κι απαράδεκτο διαγωνισμό, ένα τέτοιο τραγούδι κι έναν τέτοιο διαγωνιζόμενο.

Δεν έχω τίποτα, φυσικα, με τον νεαρό.

Με αυτούς της επιτροπής τα έχω. Και με την ΕΡΤ που επιμένει να τους διατηρεί τόσα χρόνια, ξοδεύοντας με τόσο άθλιο και χυδαίο τρόπο, τα λεφτά του Ελληνικού λαού.

Αναρωτιέμαι με ποιο σκεπτικό έστειλαν αυτό το τελείως άσχετο μουσικά τραγούδι; Και τον νεαρό αυτόν που είχε και περισσότερη έπαρση, από ότι θα έπρεπε;

Ποιο το σκεπτικό τους επιμένω.

Ως Έλληνας φορολογούμενος θα ήθελα να γνωρίζω με ποιο δικαίωμα οι τύποι αυτοί, δεν σέβονται το δημόσιο χρήμα;

Μήπως επειδή ο νεαρός αυτός, ανήκει στη γνωστή οικογένεια του Βερνίκου;

Και πόσο πια στη χώρα αυτή, η οικογενειοκρατία θα καθορίζει τις τύχες του λαού της;

Μήπως θα ήταν καλύτερα να μην ξαναστείλουμε πια  κανέναν στο πανηγυράκι αυτό που ονομάζεται eurovision;

Έτσι κι αλλιώς, μόνο μουσικός διαγωνισμός δεν είναι. Φέτος δε, το τερματίσαμε.

Συγνώμη: Η μουσική εκπροσώπηση της κάθε χώρας, δεν είναι το νόημα και το καταστατικό λειτουργίας της φιέστας αυτής;

Με ποιόν τρόπο λοιπόν εκπροσωπούνται οι χώρες;

Με ποιόν τρόπο αναδεικνύεται η μουσική ταυτότητα της κάθε χώρας;

Με τον ξενόγλωσσο στίχο;

Τον Αγγλικό πάντα;

Με την μουσική επιρροή του Αγγλικού ύφους;

Με την συγκεκριμένη ενδυματολογική και σκηνική επιρροή;

Που είναι το στίγμα; το σημείο αναφοράς, της κάθε διαγωνιζόμενης χώρας;

Πουθενά. Λοιπόν; Ποιο το νόημα ύπαρξης αυτής της θλιβερής παράσταστασης που μόνο οικονομική αιμορραγία επιφέρει; Θα το συνοψίσω λοιπόν κλείνοντας.

Όταν σε έναν τέτοιο διαγωνισμό πολιτισμού;;; κυριαρχεί η παγκοσμιοποίηση, η παγκόσμια επιβολή μιας συγκεκριμένης τάσης…

Όταν επικρατεί η ξενομανία, η ασχετοσύνη των συμμετεχόντων στις επιτροπές της χώρας μας, όταν μαζί με αυτά πάει πακέτο και το μέσο, ( τώρα έπαιξε ρόλο το όνομα.

Σε άλλες περιπτώσεις, η ισχύς μιας δισκογραφικής εταιρείας) τότε τα αποτελέσματα είναι έτσι φωναχτά και απαράδεκτα.

Άσχετο και φέτος λοιπόν το τραγούδι.

Άπειρος και άσχετος κι ο νεαρός. Το μόνο σχετικό είναι το μισό εκατομμύριο ευρώ που κόστισε στον Έλληνα φορολογουμενο, όλο αυτό το φετινό, γελοίο πανηγυράκι.

Χρόνια τώρα η χώρα μας εκπροσωπείται με μια τελείως άσχετα με αυτήν μουσική ταυτότητα.

Και η ντροπή είναι στην ΕΡΤ που επιμένει με αυτόν τον άθλιο τρόπο, να προσβάλει την μουσικη μας παράδοση.

Κάποιος πια θα πρέπει να βάλει τη φωνή, ώστε αυτό το ανοσιούργημα να πάρει ένα τέλος.