Βήμα Σαλαμίνας

ΣΥΝΕΝΕΤΕΥΞΗ : Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΙΑΦΚΟΣ καλεσμενος της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΝΑΚΟΥ

Συνενετευξη : ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΑΚΟΥ                                                        Καλεσμενος : ΧΡΗΣΤΟ ΣΙΑΦΚΟ

Καλημέρα αγαπημένοι μου φίλοι. Σήμερα έχουμε την χαρά να φιλοξενήσουμε στην
παρέα μας τον κύριο Σιάφκο Χρήστο.
Ο Χρήστος Σιάφκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε
δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο στη Σικελία της Ιταλίας. Έχει
εργαστεί αρχικά ως ρεπόρτερ και στη συνέχεια ως υπεύθυνος τμημάτων και
αρχισυντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά, σχεδόν πάντα στο χώρο του
πολιτιστικού ρεπορτάζ. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1999 με το μυθιστόρημα
«Ένας χωρισμός» («Αστάρτη»). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Υγρός
Αύγουστος» (Καστανιώτης, 2004), «Γλυκιά ζωή» («Ελληνικά Γράμματα», 2007)
και «Τέλος εποχής» (Παπαδόπουλος 2016). Συμμετείχε στις συλλογές
διηγημάτων: «Viverepericolosamente», «Chercherla… France» (εκδόσεις
«Αντίκτυπος 2006 και 2007), «Το λιμάνι της ζωής μου», «Σου γράφω ένα
γράμμα» («Εμπειρία Εκδοτική», 2008) και «Ιστορίες στον αφρό», «Περίπλους»,
2009). Έγραψε τη βιογραφία του Τάσου Ζωγράφου με τίτλο «Σκηνικό ζωής»
(«Ελληνικά Γράμματα, 2009) αλλά και αυτή του Μιχάλη Κακογιάννη με τίτλο “Σε
πρώτο πλάνο” (Ψυχογιός, 2009). Τέλος το 2011 έγραφε το «Νεόπτωχος ζητεί
λύσεις επειγόντως» («Allegro»). Έχει μεταφράσει μυθιστορήματα, δοκίμια και
ποίηση από τα ιταλικά.

Χ.Ν. Μίλησε μας λίγο για σένα.
Χ.Σ. Βιώνω μια παρατεταμένη εφηβεία. Νιώθω και πράττω σαν δεκαεξάρης και
ο μόνος ικανός να με επαναφέρει στην τάξη είναι ο καθρέφτης μου που επιμένει
πως είμαι 68 χρόνων. Σκέπτομαι να τον σπάσω.

Χ.Ν. Δημοσιογραφία ή συγγραφή;
Χ.Σ. Η πρώτη έφερε τη δεύτερη ή μάλλον η πρώτη περιείχε πάντα τη δεύτερη.
Συχνά στο ρεπορτάζ τρύπωνε ο συγγραφέας, όπως και τώρα στα βιβλία τρυπώνει
ο δημοσιογράφος. Εν πάση περιπτώσει η δημοσιογραφία με έμαθε να «κλέβω»
εικόνες και να «βλέπω» το συναίσθημα. Δεν ξέρω αν αυτό με κάνει καλύτερο
συγγραφέα, σίγουρα όμως με βοηθάει να γράφω.

      Χ.Ν. Πες μας λίγα λόγια για τα βιβλία σου και σε τι πραγματεύονται;
Χ.Σ. Τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις, τις μικρές καθημερινές
ιστορίες αλλά συχνά και την ίδια την Ιστορία, όχι όμως βαρύγδουπα αλλά
με τον τρόπο που αυτή εισβάλει στην καθημερινότητά μας.

      Χ.Ν. Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασες και θυμάσαι ως παιδί;
Χ.Σ. Όλα τα βιβλία του Ιουλίου Βερν που έκαναν τη φαντασία μου να
καλπάζει από τη Σελήνη ως τη Σιβηρία αλλά και τον Σπάρτακο που πολύ
αργότερα με οδήγησε στον Μάρξ. Αυτή είναι όμως μια άλλη ιστορία.

       Χ.Ν. Ποια είναι η πιο παλιά ιστορία που έχεις γράψει και την θυμάσαι ακόμα;
Χ.Σ. Στα είκοσί μου χρόνια έγραψα για μια μαϊμού που την τάιζα
καραμέλες. Ζούσε η έρημη σ’ ένα κλουβί, σ’ ένα πάρκο στο Παλέρμο,
ήταν χειμώνας και κρύωνε. Της έκανα δώρο μια κουβέρτα, γίναμε φίλοι
και μετά έγραψα γι αυτήν.

        Χ.Ν. Είχες από μικρός-ή ονειρευτεί να γίνεις συγγραφέας; Και αν ναι τι σε
εμπόδισε από το να ξεκινήσεις αμέσως μετά το σχολείο για παράδειγμα τη
συγγραφή βιβλίου;
Χ.Σ. Μα τότε δεν θα ήξερα τι και πως να γράψω. Όμως επειδή η διάθεση
υπήρχε έγραφα ποίηση όπως όλοι ή σχεδόν όλοι οι ονειροπαρμένοι
πιτσιρικάδες. Κρατάω ακόμα εκείνα τα δείγματα γραφής και τα
ξαναδιαβάζω αντιμετωπίζοντάς τα με τρυφερότητα. Όμως για να γράψεις
δεν αρκεί το ταλέντο. Χρειάζεται σκληρή δουλειά αλλά και τριβή με τη
ζωή. Ο χρόνος είναι που σε βοηθά να γίνεις συγγραφέας.

        Χ.Ν. Πως ένιωσες όταν εκδόθηκε το πρώτο σου βιβλίο βλέποντας ουσιαστικά τις
σκέψεις σου να αποκτούν υπόσταση και μάλιστα κρατώντας τες στα χέρια σου; Και
πες μας δυο λόγια για αυτό.
Χ.Σ. Τρομοκρατήθηκα βλέποντας τις ντάνες με τα αντίτυπά του. Η πρώτη
μου σκέψη ήταν: «Μα ποιος θα τ’ αγοράσει όλα αυτά;» Το «Ένας χωρισμός»
ήταν και παραμένει ένα παλαβό ποτάμι από λέξεις που γράφτηκαν εν θερμώ
ενώ βίωνα μια ερωτική ιστορία. Όταν αυτές οι λέξεις πήραν μορφή βιβλίου
δεν σκοτίστηκα ιδιαίτερα. Η δουλειά μου είχε τελειώσει γράφοντάς τις. Και
αυτό αφορά όλα τα βιβλία μου. Δεν σκοτίζομαι, δεν καμαρώνω, δεν
καμώνομαι. Έχω κάνει τη δουλειά μου και μετά έχω κατεβάσει τα ρολά του
μαγαζιού.

        Χ.Ν. Ποιο ήταν το αγαπημένο σου βιβλίο ως έφηβος.
Χ.Σ. Όχι ένα βιβλίο αλλά πολλά: όλος ο Καζαντζάκης. Και μετά ο
Σεφέρης κι ο Καβάφης. Το ραντεβού μου με τον Ελύτη ήρθε λίγο
αργότερα, όταν επί χούντας η ακρόαση και μόνο του «Άξιον εστί»
αποτελούσε επαναστατική πράξη.

       Χ.Ν. Είσαι αισιόδοξος-η ως άνθρωπος; Πιστεύεις στα happyends;
Χ.Σ. Ναι είμαι αισιόδοξος άνθρωπος (μέχρι επιπολαιότητας) αλλά
πιστεύω μόνο στις όμορφες στιγμές. Στα βιβλία μου δεν υπάρχει
ευτυχισμένο τέλος, μια κοινοτοπία του κερατά όπως την αντιλαμβάνομαι.
Τα ευτυχισμένα φινάλε δεν αφορούν τους αγαθούς ανθρώπους, αφορουν
μόνο τους αγαθιάρηδες.

     Χ.Ν. Έχεις κάποια απάντηση σε όσους κατατάσσουν τα βιβλία σε κατηγορίες
με επίθετα όπως ΄΄ελαφριά΄΄ ή ΄΄γυναικεία΄΄ λογοτεχνία;
Χ.Σ. Όλα τα βιβλία είναι καλά αν αρέσουν σ’ αυτόν που τα διαβάζει.
Όμως τα βιβλία όπως και οι άνθρωποι που επιλέγουμε αντανακλούν αυτό
που εμείς είμαστε.

       Χ.Ν. Υπάρχει κάποιο βιβλίο που σου άλλαξε τη ζωή;
Χ.Σ. Τα «Νησιά του ρεύματος» του Χεμινγουέι. Δεν μου άλλαξα τη ζωή
αλλά σίγουρα με έκαναν να τη δω με άλο πρίσμα.

      Χ.Ν. Ποια είναι η πιο περίεργη δουλειά που έχεις κάνει, αν φυσικά υπάρχει,
πέρα από το συγγραφικό κομμάτι;
Χ.Σ. Εργολάβος μπογιατζής στη Σάμο!

      Χ.Ν. Θεωρείς πως θα μπορούσε να συνδυαστεί μια ΄΄κλασσική΄΄ δουλειά με
τη συγγραφή βιβλίων;
Χ.Σ. Φυσικά αφού με ελάχιστες εξαιρέσεις τα βιβλία δεν τρέφουν τους
συγγραφείς τους.

       Χ.Ν. Ποιο είναι το μότο της ζωής σου;
Χ.Σ. Πέρνα καλά σήμερα γιατί αύριο μπορεί να πεθάνεις.

      Χ.Ν. Θα ήθελες να πεις κάτι στους αναγνώστες που σνομπάρουν και δεν
διαβάζουν ελληνική λογοτεχνία;
Χ.Σ. Να τσακιστούν να μ’ αγοράσουν. Ζω και από τα ποσοστά μου!

       Χ.Ν. Χάρτινο βιβλίο, ψηφιακό βιβλίο ή ένας συνδυασμός τους;
Χ.Σ. Είμαι παλιομοδίτης, λατρεύω το χαρτί και τη μυρουδιά του.

        Χ.Ν. Ηλεκτρονικές, online πωλήσεις και ψηφιακά βιβλιοπωλεία: πόσο
μπορούν να σταθούν όλα αυτά στην Ελλάδα, με δεδομένη την κρίση και τη
δυσπραγία του αναγνωστικού κοινού;
Χ.Σ. Στην πρώτη περίοδο της πανδημίας οι online πωλήσεις βοήθησαν
πολύ. Ο έλληνας αρχίζει ν’ αλλάζει.

         Χ.Ν. Ποια ήταν η πιο χρήσιμη συμβουλή που σου έχουν δώσει επάνω στη
συγγραφή;
Χ.Σ. Να γράφω το πρωί με καφέ κι όχι το βράδυ με ουίσκι!

       Χ.Ν. Πες μας ένα βιβλίο που έχεις διαβάσει πολλές φορές (και γιατί;)
Χ.Σ. Τη συλλογή «Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν» του Σεφέρη. Αγαπώ τον
ποιητή και πονάω το νησί!

      Χ.Ν. Υπάρχει κάτι που να θαυμάζεις σε άλλους συγγραφείς και που θα ήθελες
να το είχες;
Χ.Σ. Θα ήθελα να ζήσω σε μεγάλες εποχές όπως κάποιοι από αυτούς.
Ξέρετε, οι μεγάλες εποχές βγάζουν και τα μεγάλα βιβλία. Ή για να το πω
διαφορετικά, φανταστείτε τον Τσίρκα δίχως την πρώτη ύλη που
δημιούργησε την τριλογία του.

         Χ.Ν. Ποιο είναι το βιβλίο για το οποίο αισθάνεσαι ένοχος-η που για
οποιοδήποτε λόγο ως τώρα δεν έχεις καταφέρει ακόμα να διαβάσεις;

Χ.Σ. Το «Κεφάλαιο» του συντρόφου Καρόλου. Το άρχισα πολλές φορές,
όσες δεν μπόρεσα να το τελειώσω.

      Χ.Ν. Εάν δεν ήσουν συγγραφέας θα ήσουν…
Χ.Σ. Ψαράς!

       Χ.Ν. Θεωρείς πως ένας νόμος που έχει ξεπεραστεί για τα πλαίσια μιας
σύγχρονης κοινωνίας πρέπει να αλλάζει;
Χ.Σ. Όχι ένας αλλά ένας σκασμός νόμοι!

      Χ.Ν. Αυτό που χρειάζεται ο κόσμος είναι περισσότερους σταθερούς ή
ιδεαλιστές πολίτες;
Χ.Σ. Οι ιδέες πάνε τον κοσμο μπροστά.

        Χ.Ν. Υπάρχει κάποιο ασυνήθιστο πάθος ή χόμπι που έχεις και θα ήθελες να
το μοιραστείς μαζί μας;
Χ.Σ. Φτιάχνω μαρμελάδες και μεζέδες από όλα όσα σχεδόν παράγει το
Πήλιο!

        Χ.Ν. Υπάρχει ιδανική στιγμή για να γράψει κάποιος;
Χ.Σ. Όχι! Το γράψιμο είναι δουλειά. Καθημερινή και σκληρή.

        Χ.Ν. Όταν σε κρίνουν άδικα για κάτι που δεν έχεις κάνει αισθάνεσαι κάποιας
μορφής ενοχή;
Χ.Σ. Όχι βέβαια, διαδηλώνω την αθωότητά μου ακόμα κι αν χρειαστεί να
παίξω ξύλο.

       Χ.Ν. Ποια ήταν η πιο παράξενη ή πιο αμήχανη στιγμή με συγγραφέα που
είχες;
Χ.Σ. Όταν ξέμεινε από μπαταρία το μαγνητόφωνο ενώ έκανα συνέντευξη
με τον Δημήτρη Μαρωνίτη.

       Χ.Ν. Το ΄΄φτυάρι΄΄ είναι για το ΄΄σκάβω΄΄ότι το ΄΄μαχαίρι΄΄ για το…;
Χ.Σ. …απλώνω μαρμελάδα στο ψωμί!

      Χ.Ν. Εάν μπορούσες να καλέσεις σε δείπνο οποιονδήποτε συγγραφέα, νεκρό
ή ζωντανό, ποιος θα ήταν και τι θα του σέρβιρες;
Χ.Σ. Τον Τολστόι για να τον ταΐσω χόρτα του βουνού, μαζεμένα με τα
χεράκια μου!

      Χ.Ν. Εάν μπορούσες να έχεις κάποια υπερδύναμη, ποια θα ήταν;
Χ.Σ. Να γίνομαι αόρατος!

      Χ.Ν. Αν τύχει και γραφτεί ένα άδικο άρθρο για εσένα και τα έργα σου, έχεις
περισσότερο την τάση να το ξεχάσεις; Να σε πληγώσει; Ή να αισθανθείς πως
θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι;

Χ.Σ. Η Αλίκη (Βουγιουκλάκη) έλεγε «Καλά ή άσχημα δεν έχει σημασία,
φτάνει να γράφουν για σένα».

        Χ.Ν. Πολλοί τραγουδάνε στο μπάνιο! Εσύ διαβάζεις… ή τραγουδάς;
Χ.Σ. Με τι τιμές του ρεύματος κάνω μπάνιο αστραπιαία!

     Χ.Ν. θεωρείς πως η χρήση βίας είναι ορισμένες φορές απαραίτητη επειδή δεν
είναι πάντοτε εφικτό να πετύχει κανείς αυτό που θέλει σταδιακά, με λογικές
μεθόδους;
Χ.Σ. Οι επαναστάσεις πήγαν τον κόσμο μπροστά.

        Χ.Ν. Αν έβλεπες ένα πεφταστέρι τι ευχή θα έδινες;
Χ.Σ. Να μην πέσει στο κεφάλι μου!

       Χ.Ν Αυτή τη περίοδο συγγραφικά που σε συναντώ;
Χ.Σ. Τελειώνω ένα μυθιστόρημα και επιμελούμαι τις παλιές μεγάλες
συνεντεύξεις.

       Χ.Ν. Ποια συμβουλή θα έδινες στους νέους συγγραφείς;
Χ.Σ. Να δουλεύουν, να δουλεύουν, να δουλεύουν!

       Χ.Ν. Πείτε μας δυο λόγια για την παρουσίαση που επίκειται στις 11 Απριλίου.
Χ.Σ. Τρέμω με τη σκέψη. Έχω όπως πάντα απίστευτο τρακ. Ξέρω βέβαια
πως στο φινάλε όλα θα πάνε καλά αλλά μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτό εγώ θα
υποφέρω.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΑΚΟΥ  ;  Χρήστο μου σε ευχαριστούμε από καρδιάς που ήσουν απόψε μαζί μας.

Ήταν μεγάλη τιμή για εμάς. Η salaminionvima, το authoringmelodiesκαι εγώ σου
ευχόμαστε καλοτάξιδα όλα σου τα βιβλία και καλή επιτυχία στην  παρουσίαση.