Βήμα Σαλαμίνας

..ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΞΕΝΑΚΗΣ.. …Γράφει ο Πάνος Καλουδάς

…ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΞΕΝΑΚΗΣ..

…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς

…Πόσο άσχημα νοιώθω, κάθε φορά που καλούμαι να δώσω τον στερνό μου αποχαιρετησμό, σε έναν καλό μου φίλο.

Σε έναν άνθρωπο που περάσαμε μαζί, τόσες και τόσες πολλές καταστάσεις. Όμορφες οι περισσότερες.

Με υπέροχες πάντα, αποχρώσεις πάνω τους. Μόλις τώρα με πήρε ο τρίτος της παρέας μας.

Ο Τέρης Χρυσός και μου το είπε. Με πολύ συγκίνηση. Έκλαιγε ο Τεράκος μου.

Και φυσικά, εννοειται πως δέχτηκα τη γροθιά, ίσια στην καρδιά. Έφυγε πριν λίγο λοιπόν, ο γνωστός και πολύ άξιος δημιουργός, ο Κώστας Ξενάκης.

Ο συνθέτης τόσων και τόσων επιτυχιών. Ένας τόσο διαβασμένος μουσουργός. Ενορχηστρωτής και διευθυντής ορχήστρας.

Ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης που τόσα πολλά του χρωστάει το τραγούδι μας.

Ο Κώστας ξεκίνησε ως η ψυχή, του «Trio Greco» Που τον βλέπουμε στην πρώτη φωτογραφία, σε μια ταινία, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Μετά τη διάλυση του τρίο, στην σόλο καριέρα του, είναι αυτός που έδωσε στην Πόπη Αστεριάδη, το τραγούδι της σταθμό- στην πορεία της, «Στου Φιλοπάππου» Λίγο μετά, είναι αυτός που πείθει τον Δάκη, να αφήσει πια το ξενόγλωσσο τραγούδι.

Και να τραγουδήσει άφοβα, τραγούδια, με Ελληνικό στίχο. Κι έτσι του δίνει το υπέροχο εκείνο τραγούδι, το «Γειά σου σ’ευχαριστω». Όπου αυτο το τραγουδι, αρχίζει πια να καταξιώνει τον μοναδικό Δάκη.

Τον σπουδαίο αυτόν, Αλεξανδρινό ερμηνευτή. Λίγο μετά έρχεται και η τεράστια του επιτυχία, με την Γωγώ τη Θεοδώρου.

Το «Έψαξα να βρώ την ευκαιρία». Μια τεράστια επιτυχία, που μετά την Γωγώ, την είπαν, σε δεύτερη εκτέλεση, δεκάδες ερμηνευτές ακόμα. Ακολούθησαν πολλές πολλές ακόμα επιτυχίες με τους πιο γνωστούς τραγουδιστές μας.

Με τον Κώστα, γράψαμε μαζί, σε δισκογραφία, πάνω από 60 τραγούδια.

Που τα είπαν υπέροχοι ερμηνευτές, όπως ο Τερης Χρυσός, το «Είσαι το σήμερα το χθές» «Έγινε στον έρωτα σεισμός». Και τόσα άλλα. Τραγούδια μας είπαν ακόμα, ο Λάκης Παππάς, η Τζένη Βάννου, ο Κώστας Καρουσάκης, ο Τάκης Παναγιωτίδης, η Μπέμπα Μπλάνς, η Ξανθή Περράκη, η Μαριλένα Φωκά. Και τόσοι ακόμα.

Ένας πολυγραφώτατος δημιουργός, άριστος και περιζήτητος ενορχηστρωτής. Τότε που η ενορχήστρωση ήταν τέχνη.

Κι όχι τεχνική μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ενας πραγματικά σπουδαίος μουσικός.

Διευθυντής κάποτε της ορχήστρας του τότε ΕΙΡΤ. Μουσικός παραγωγός και άνθρωπος που βοηθούσε πολύ, κάθε νέο που το άξιζε. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Ευαίσθητος, έντιμος, ντόμπρος. Έφυγε λίγο πριν, στο νοσοκομείο Σωτηρία, που νοσηλεύονταν τις τελευταίες μέρες.

Πλήρης πλέον ημερών. Εύχομαι στην κόρη του, την Κίτη, στον γαμπρό του τον Αυγουστίνο, στην εγγονή του την Χριστίνα και στον εγγονό του, να είναι καλά και να τον θυμούνται πάντα.

Με αυτή την αγάπη και την τρυφερότητα που του άξιζε. Πόσο άχαρος είναι ένας τέτοιος δυσάρεστος αποχαιρετισμός.

Σε έναν αδελφικό φίλο. Που τόσα και τόσα περάσαμε μαζί. Ας είναι εκεί επάνω που πήγε καλά.

Κι ας συνεχίζει να γράφει τραγούδια, με τον φίλο του τον Γιάννη Σπανό, τον Μιμη Κουγιουτζή, τον Βασίλη Τσιτσάνη κι όλους τους μεγιστάνες της μουσικής μας.

Καλό ταξίδι ρε Κώστα μου.