Βήμα Σαλαμίνας

ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΚΩΧΗΣ Απο τον Ηλια Κοτριδη

ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΚΩΧΗΣ

Απο τον Ηλια Κοτριδη

Κατά την εαρινή επίθεση η μάχη της 19ης Μαρτίου ήταν και η τελευταία σοβαρή, αλλά μάταιη, προσπάθεια των Ιταλών για κατάληψη του υψ. 731. Συνέχισαν όμως τις μάχες με μικρότερη ένταση όλο το Μάρτιο.

Την 09.30΄ώρα της 22ας Μαρτίου αντιπροσωπεία Ιταλών, από τρείς ιερείς, έναν από κάθε Σύνταγμα της Μπάρι, αξιωματικό υγειονομικού και μικρό αριθμό τραυματιοφορέων, πλησίασε τις γραμμές του ΙΙ/19 Τάγματος, μπροστά από το 717 με μεγάλες λευκές σημαίες και μία Ερυθρού Σταυρού.

Ειδοποιήθηκαν να αποχωρήσουν πέρα από το 717 ύψωμα και να παραμείνει εκεί ο επικεφαλής τους λοχαγός ιερέας με ένα διερμηνέα, Έλληνα Δωδεκανήσιο που υπηρετούσε στον ιταλικό στρατό.

Με την αποχώρηση των ομάδων δέθηκαν τα μάτια των δύο και οδηγήθηκαν στον Σταθμό Διοικήσεως του Κέντρου Αντιστάσεως του 731.

Η αντιπροσωπεία ζήτησε εκεχειρία τεσσάρων έως έξι ωρών για ενταφιασμό των νεκρών τους. Ανέφερε μάλιστα ότι την διακοπή πυρός διέταξε αυτοβούλως ο διοικητής της Μεραρχίας Μπάρι και παρακάλεσε το ίδιο να κάνουν και οι Έλληνες.

Η Ι Μεραρχία διέταξε την διακοπή του πυρός. Όταν ο επικεφαλής ιερέας αντίκρισε το πεδίο μάχης έπαθε ισχυρό κλονισμό, κάλυψε το πρόσωπό του με τα χέρια και ψιθύρισε «terribile=τρομερό» και χρειάστηκε αρκετή δόση κονιάκ για να συνέλθει.

Η περιοχή είχε τεράστιο αριθμό νεκρών τις οποίες δεν μπορούσε να φαντασθεί. Η Μεραρχία , μετά από συνεννόηση με τις προϊστάμενες αρχές της, καθόρισε αυτή τους όρους σύμφωνα με τους οποίους θα γινόταν η ανακωχή και τους κοινοποίησε την 16.00΄στο 19ο Σύνταγμα.

Αντιπρόσωπος της Μεραρχίας ορίσθηκε ο διοικητής του Ι/67 Τάγματος που ήταν ήδη εφεδρεία του 19ου Συντάγματος στο Σπί Καμαράτ. Οι όροι καταχωρήθηκαν σε πρακτικό που υπέγραψε ο Κουτρίδης και ο αρχαιότερος Ιταλός ιερέας.

Το πρακτικό δόθηκε στον υπολοχαγό Λαυρεντίδη που συνοδευόταν από τον ανθυπολοχαγό Τσεσμετζή και με τους κήρυκες πήγαν στις ιταλικές γραμμές για να πάρουν την απάντηση.

Παρέμεινε, μόνο, ο επικεφαλής ιερέας προκειμένου να συναντηθεί, στο σημείο που καθορίστηκε, με τον Έλληνα αντιπρόσωπο.

Κατά την μετάβαση για λήψη απάντησης και πρίν καλύψουν τα μάτια των Ελλήνων κατάφεραν ο Λαυρεντίδης και ο συνοδός του να εντοπίσουν τις θέσεις καταυλισμών και Σταθμών Διοικήσεως.

Οι Έλληνες επέστρεψαν την 22.00΄ώρα και ανέφεραν ότι οι όροι δεν έγιναν δεκτοί και ότι η έναρξη πυρός θα γινόταν την 23.00΄.

Τις θέσεις που αναγνώρισαν έδωσαν στο πυροβολικό της XV Μεραρχίας το οποίο τις βομβάρδισε με δύο Μοίρες.

Ο διοικητής του Ι/67, ως αντιπρόσωπος, είχε την ευκαιρία να δεί το έδαφος μπροστά από το 731 μέχρι το 717, μήκους, περίπου, πεντακοσίων μέτρων.

Όπως αναφέρει στην έκθεση του, καίτοι είχε αντικρύσει ανθρωποσφαγή στα μέτωπα Μακεδονίας και Μικράς Ασίας το θέαμα των αγκαλιασμένων αντιπάλων και διαμελισμένων πτωμάτων, υπερέβαινε τις δυνατότητες της φαντασίας του.

Η εξαιρετικά μεγάλη φθορά που υπέστησαν οι Ιταλοί μπροστά από το 731 και 717 δικαιολογεί την απόφασή τους να αποκαλέσουν την περιοχή «Ιεράν Ζώνην» και να αναγείρουν μνημείο στην κορυφή του για τους πεσόντες στην Αλβανία.