…Πόση λάμψη αλήθεια δεν άφησαν πίσω τους, κάποιοι καλλιτέχνες, με το έργο τους.
Και πόσο άπλετο φως, με την αξία της τέχνης τους, δεν μας χάρισαν μέσα στην ψυχή; Μες τη δική τους όμως ψυχή, υπήρχε φως;
Η μήπως την έλουζε σκοτάδι; Μια διείσδυση στην προσωπική τους ζωή, μας αποκαλύπτει πολλά. Ας δούμε λοιπόν πτυχές της ζωής του μεγάλου Σουηδού κινηματογραφιστή Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Του μέτρ των ταινιών αγωνίας. Του κορυφαίου αυτού δημιουργού των ταινιών «Ψυχώ», «Τα πουλιά», της «Μάρνη» και τόσων ακόμα πετυχημένων ταινιών. Που στην εποχή τους, γέμιζαν τις αίθουσες με κόσμο.
Ένας από τους κορυφαίους του κλασικού σινεμά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Που έφερε τότε με το έργο του, στο Χόλιγουντ πολλά λεφτά.
Ένας άνθρωπος που έχαιρε της εκτίμησης όλων. Εκείνος όμως, δεν έδειχνε στις γυναίκες καμία ιδέταιρη εκτίμηση
Είχε μια έντονη ρατσιστική τάση απέναντι τους. Και τις αντιμετώπιζε, κυρίως τις συνεργάτριες του ηθοποιούς, ως άκρως παρακατιανές.
Μια από τις μούσες του λοιπόν, στην ταινία του τα «πουλιά», ήταν η Τιπι Χέντρεν. Η οποία με το δίκιο της, φοβόταν το εξαγριωμένο σμήνος των πουλιών που θα της επιτίθετο για τις ανάγκες του σεναρίου.
Φοβόταν να εκτεθεί στην μανία των πολλών πτηνών. Που θα της επιτίθονταν. Γι αυτό και από πριν ζήτησε, στη σκηνή της σοφίτας, να μην χρησιμοποιηθούν αληθινά πουλιά. Κάτι για το οποίο έγινε αποδεκτό. Την ημέρα του γυρίσματος όμως, διαπίστωσε πως ο σκηνοθέτης αθέτηση την υπόσχεση του.
Και τα πουλιά ήταν αληθινά.
Εξαγριωμένα, νηστικά και επιθετικά. Η ηθοποιός κλεισμένη μεσα στον χώρο της σοφίτας με αυτά, υπέστει έναν φοβερό βασανισμό. Με το συνεργείο έκπληκτο να συμπαρίσταται στο μαρτύριο της γυναίκας. Και να εξοργίζεται. Με τον Χίτσκοκ όμως πίσω από τη μηχανή λήψης, να απολαμβάνει με σαδιστικό τρόπο το δράμα της γυναίκας.
Που λόγω φιλότιμου και συμβολαίου δεν μπορούσε να αρνηθεί.
Έπρεπε να αντέξει τα εξαγριωμένα πτηνά να ραμφίζουν με μανία το σώμα της.
Μετά το πέρας της ταινίας, η Χέντερν, εγκατέλειψε απογοητευμενη τον κινηματογράφο. Ενώ στα απομνημονεύματα της, αναφέρει την ψυχολογική βία που της ασκούσε ο Χίτσκοκ.
Και την πιεστική επιμονή του να την φιλήσει και να κάνει έρωτα μαζί της. Αναφέρει ακόμα πλήθος περιστατικών με γυναίκες ηθοποιούς, που μαρτύρησαν στα χέρια του σκηνοθέτη τους.
Με απόλυτη ψυχρότητα.
Και με έντονα σαδιστικα κίνητρα.
Το 2016, η κόρη της Μέλανι Γριφιθ και εγγονή της Χέντρεν, η Ντακότα Τζόνσον, μίλησε για το άδικο και τόσο πρόωρο τέλος της μεγάλης καριέρας της γιαγιάς της. Και την καταστροφή που υπέστει αυτή, επειδή δεν ήθελε να κοιμηθεί με τον διάσημο σκηνοθέτη.
Είναι πολλά, τα ανάλογα περιστατικά που αναφέρονται, για τον Χίτσκοκ, με τη βία που ασκούσε στις γυναίκες που συμμετείχαν στις ταινίες του. Για τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο τις αντιμετώπιζε.
Να λοιπόν που μια ακόμα πτυχή μεσα από την τέχνη, μας επιβεβαιώνει, πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.