Βήμα Σαλαμίνας

…ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΠΟΥ ΚΟΣΜΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ – ..Γράφει ο Πάνος Καλουδας

…Γράφει ο Πάνος Καλουδας

…Εάν οι κυβερνώντες αυτόν τον τόπο, γνώριζαν λίγη ιστορία, σίγουρα η εξωτερική μας πολιτική θα ήταν σε άλλη μοίρα. Και η διαχείριση της σε άλλο επίπεδο. Θα ήταν όλα τόσο διαφορετικά.

Είπαμε εάν.. Όμως να που η άγνοια, προκαλεί ανασφάλεια. Και η ανασφάλεια υποχωρητικότητα. Αυτή που δεκαετίες τώρα παρακολουθούμε. Και εμείς και αυτοί.

Οι φαιδροί μας γείτονες. Οι οποίοι με αυτά και με αυτά, βρίσκουν την ευκαιρία,  συνεχώς να παίρνουν θάρρος και να ενισχύουν το θρασσος τους.

Όλη η ιστορική δομή της γειτονικής μας χώρας, είναι χτισμένη πάνω στην άμμο. Με υλικά της τις λεηλασίες που έκαναν, για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της υπαρξης τους.

Με μια προέλευση από τα βαθύ της Ασίας.

Και με τα σύμβολα της, κλήσεις άλλων πολιτισμών. Πουντα άρπαξαν λεηλατώντας.

Ας δούμε λοιπόν, πως έφτιαξαν την σημαία τους. Το εθνικό σύμβολο λοιπόν των Τούρκων, με το αστέρι και την ημισέλινό, το τέταρτο της σελήνης, πιο σωστά, προέρχεται από ένα σύμβολο της αρχαιοελληνικής πόλης, Βυζάντιον, που υπήρχε πριν τη βασιλεύουσα ακόμη, στη θέση της σημερινής Κωνσταντινούπολη.

Το πανάρχαιο αυτό Ελληνικό σύμβολο, το συναντάμε, ως προσθήκη λατρευτικού ειδώλου, της Θεάς Εκάβης.

Που τη χρησιμοποίησε και το Βυζάντιο, ως Ιερο του σύμβολο αποτυπωμένο και σε νόμισμα. Πως όμως δημιουργήθηκε αυτό; Σε μια προσπάθεια του, λοιπόν, να καταλάβει την πόλη αυτή ο βασιλιάς Φίλιππος, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έστειλε κάποιο βράδυ σκοτεινό, το στρατό του, στην πόλη αυτή, με σκοπό να την αλώσει. Να εκμεταλλευτεί το σκοτάδι και να ξαφνιασει τους φρουρούς της. Προσεκτικα και με απόλυτη σιγή, ο στρατός του Φιλίππου, εφθασε στον στόχο του.

Μα τότε ξαφνικά άρχισε το φεγγάρι σιγά σιγά να εμφανίζεται. Ως μισοφέγγαρο μεν, μα και με το λιγοστό του φως, να αποκαλύπτει τους εισβολείς.

Και να τους κάνει αντιληπτούς στους επιφορτισμένους με την προστασία την πόλης, άνδρες.

Οι οποίοι μπόρεσαν και απόκρουσαν την έφοδο. Αυτό θεωρήθηκε ως Θεϊκή παρέμβαση, προς την πόλη. Κι έτσι το μισοφέγγαρο αυτό, έγινε το σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου.

Αυτό το σύμβολο είναι που βρήκαν μετά την Άλωση, οι κατακτητές της Κωνσταντινούπολης, ο Μοχάμεντ ο Πορθητής, που ήταν τότε.

Μα και οι κατοπινοί του και το υιοθέτησαν. Έτσι με ξένα σύμβολα και με ξένα στοιχεία, που συσσώρευσαν από το πλιάτσικο, έφτιαξαν οι Τούρκοι τον μύθο τους.

Αυτό λοιπόν το μισοφέγγαρο με το αστέρι πλαι του, που αποτέλεσε Ελληνικό σύμβολο και κοσμήσε και νόμισμα της εποχής, το άρπαξαν οι Οθωμανοί και το έκαναν δικό τους κτήμα.

Κόσμησαν με αυτό τη σημαία τους.

Που αποτελείται από μία λευκή ημισέλινο και ένα αστέρι σε κόκκινο φόντο. Βέβαια ημισέλινο ακριβώς δεν θα το λέγαμε. Γιατί δεν είναι. Ίσως ο πιο σωστός όρος θα ήταν αμφίκυρτος σελήνη.

Στα Τουρκικά την ονομάζουν, ay yildiz που σημαίνει » φεγγαρι- αστρο» Με ξένα κόλυβα λοιπόν έκαναν το μνημόσυνο τους χθες τους.

Τα χρόνια της βαρβαρότητας τους. Καιμερχονται σήμερα να το παίξουν πολιτισμένοι και προχωρημένοι.

Οι Μογγόλοι που τους φοβούνται οι αγράμματοι πολιτικοί μας Και στέκονται  σούζα μπροστά τους. Ανομως γνώριζαν οι άξεστοι λίγη ιστορία, τα πράγματα θα ήταν τελείως αλλιώς.

Αν προσέξει κάνεις στην φωτογραφία, το νόμισμα δίπλα από τη σημσια, θα δει να γράφει ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ.